Forum serialu Zorro

ZORINA13

Ta jedna z pierwszych amerykańskich gwiazd niemego kina, urodziła się w Toronto (Kanada) w 1892 roku. Zadebiutowała w 1909 roku, lecz jej kariera zaczęła się rozkręcać w 1914 roku. Wcielała się w "anielskie" postacie, dzięki czemu była ulubienicą publiczności. Lata 20. XX wieku były szczytem jej popularności. Otrzymała Oscara w 1929 roku za film "Kokietka". Wystąpiła w blisko 200 filmach.

Mary urodziła się jako Gladys Smith w dzielnicy nędzy w kanadyjskim Toronto. Gdy miała 4 lata zmarł jej ojciec, a matka nie była w stanie wyżywić trojki dzieci. Mała Gladys, złotowłosy aniołek o smutnym uśmiechu okazała się dla rodziny zbawieniem. Matka postanowiła "sprzedać" jej urodę. Jeździła z córką z wędrownymi zespołami aktorów. Gladys zawsze miała swoje pięć minut, podczas których czarowała widzów niewinnym wyglądem i talentem. W wieku 14 lat trafiła na Broadway. Wtedy matka uznała, że Gladys Smith nie brzmi dobrze i wymyśliła jej pseudonim. Tak narodziła się Mary Pickford. Młodziutką aktorkę dostrzegli filmowcy, a widzowie od pierwszej roli pokochali prostoduszną dziewczynę. Nazywano ją "ukochaną Ameryki", a potem "ukochaną całego świata". Producenci zorientowali się, że siła Mary leży w jej dziecięcym wyglądzie. Wiedzieli, że jeśli dorośnie jej urok zginie, a wówczas wyschnie rzeka pieniędzy płynąca do kas kin. Budowano więc dla niej powiększone dekoracje, żeby wyglądała na mniejszą i bardziej kruchą. W domu ubierała się jak normalna kobieta, ale gdy wychodziła na ulicę, zakładała sukienki z falbankami i po dziecinnemu układała włosy. Po roli w filmie "Małe bogate biedactwo", w którym grała dziecko, choć miała już 24 lata, okrzyknięto Mary supergwiazdą. Była bardziej popularna od Chaplina i zarabiała więcej niż on. Doskonale umiała też inwestować swoje pieniądze. Nadal grywała podlotki, ale coraz częściej myślała o poważnych, "dorosłych rolach". Tym bardziej, że naiwne historie, w których występowała, traciły popularność. Żeby ratować karierę, Mary postanowiła wyjść za mąż. Jej wybór padł na bohatera filmów przygodowych Douglasa Fairbanksa Seniora. Huczny ślub i miesiąc miodowy przekształciły się w gigantyczną kampanię reklamową. W podróż poślubną młoda para wyjechała do Europy. Pozowali fotoreporterom podczas śniadania, leżąc w białym łożu. Po powrocie zamieszkali z rezydencji, którą nazwali "PICKFAIR". To było małżeństwo z rozsądku, ale oboje darzyli się prawdziwą przyjaźnią. Podobno właśnie za namową męża Mary spełniła swe marzenie. Obcięła loki, wyrzuciła koronkowe sukienki i w pierwszym dźwiękowym filmie "Kokietka" zagrała dorosłą, świadomą swoich wdzięków kobietę. Za tę rolę dostała Oscara, ale widzowie nie zaakceptowali dorosłej Mary. Gwiazda zrozumiała, że jej czas minął i poświęciła się produkcji filmów. W 1936 roku rozwiodła się i wyszła za mąż, tym razem z miłości. Do końca życia powtarzała, że dostała wszystko, o czym marzyła. Zmarła w Hollywood, w szpitalu dla gwiazd, otoczona przepychem. Miała 87 lat.

Kronikarz56

Mary Pickford była całkiem ładną aktorką, chociaż przy okazji niesamowicie niską. Miała zaledwie 154 cm. wzrostu. Chyba dlatego dostawała role dzieci np. Sary w "MAŁEJ KSIĘŻNICZCE", Pollyanny w "POLLYANNIE" czy chociażby... uwaga, gender... Cedricka w "MAŁYM LORDZIE". Chociaż przy okazji jeszcze w tym ostatnim zagrała też mamę Cedricka.

ZORINA13

Sto lat temu "Dziewczyna o złotych lokach" zauroczyła miliony Amerykanów. Ze swoją dziecięcą twarzą Mary Pickford stanowiła ucieleśnienie niewinności. Jej bohaterki były dzielne, pracowite, pełne optymizmu i… małe. "Mała nauczycielka", "Biedna mała Peppina", "Mała Amerykanka", "Mała księżniczka" to tylko kilka filmów, w których aktorka zagrała. A status gwiazdy przyniosła Pickford rola w "Małym bogatym biedactwie".
W młodości aktorka wyglądała jak laleczka z saskiej porcelany. Drobna, niewysoka - miała niecałe 155 cm wzrostu - żywe srebro o rezolutnym spojrzeniu ogromnych oczu. Od najmłodszych lat wykorzystywała atrybuty swojej urody, chciała bowiem utrzymać swoją rodzinę: matkę oraz siostrę i brata. Dziś Mary Pickford jest przypadkiem szczególnym. Widzom, którzy nie zagłębiają się zbytnio w historię kinematografii, jej nazwisko jest znane, lecz na tym koniec. Kiedy myślimy o aktorce z filmów niemych, która miała ogromne oczy, na głowię burzę loków i była wcieleniem cnoty, przed oczami staje nam Lilian Gish, gwiazda "Narodzin narodu" D.W. Griffitha. Osobom, które widziały w kinie film z udziałem "Ukochanej Ameryki", można tylko pozazdrościć. I czy ktoś jeszcze pamięta, że Pickford była laureatką drugiego w historii Oscara dla najlepszej aktorki? Jest jeszcze sprawa United Artists. Tak, Mary Pickford podpisała się pod aktem założycielskim jednej z najbardziej znanych wytwórni filmowych, ale firma przeżyła rozkwit dopiero, gdy została sprzedana nowojorskim prawnikom, Arthurowi Krimowi i Robertowi Benjaminowi. Czas więc przybliżyć naszym czytelnikom sylwetkę "Narzeczonej świata" - bo i tak o Mary Pickford pisano.
Kanadyjka na Broadwayu

John Charles Smith, obywatel Toronto, zmarł w 1898 roku na skutek wylewu krwi do mózgu spowodowanego przypadkowym uderzeniem. Osierocił troje dzieci: sześcioletnią Gladys, pięcioletnią Lottie (Charlotte) i dwuletniego Jacka. Charlotte, wdowa po Johnie, próbowała zarobić na życie szyciem, lecz to, co zarobiła, ledwo wystarczało jej na jedzenie. Pieniądze z wynajmu pokoju też szybko się rozchodziły. Jednak jeden z lokatorów podsunął Charlotte pomysł na dodatkowy grosz. "Niech pani pójdzie do teatru i pokaże dzieci dyrektorowi. Może was zaangażuje". Mimo obiekcji natury moralnej wdowa Smith skorzystała z rady. Wkrótce potem cała rodzina została zaangażowana do pobliskiego Princess Theater, z gażą w wysokości ośmiu dolarów kanadyjskich tygodniowo. Za całą czwórkę.

Szybko stało się jasne, że najstarsza córka pani Smith najlepiej sprawdza się na scenie, więc na pierwszej stronie programu teatralnego pojawił się napis "Baby Gladys jest cudowna!". Dziewczynka przez dziewięć lat występowała w teatrach w Toronto. Miała lat piętnaście, gdy postanowiła ruszyć na podbój Stanów Zjednoczonych. Ogromne doświadczenie teatralne sprawiło, że w Nowym Jorku zatrudnił ją sam król amerykańskiego teatru, producent David Belasco. Gladys otrzymała angaż do roli Betty Warren w popularnej sztuce "Warrenowie z Virginii". Musiała tylko zmienić nazwisko na bardziej chwytliwe. Latem 1907 roku młoda aktorka mogła wysłać do matki telegram o treści: "Gladys Smith od teraz Mary Pickford - zatrudniona przez Davida Belasco wystąpi jesienią na Broadwayu".
iograph Girl

Praca na Broadwayu to ciężki kawałek chleba. A na dodatek mały. Mary Pickford, z natury drobna i szczupła, schudła i zmizerniała. Aktorka zarabiała niewiele, a tym co dostała, dzieliła się z matką i rodzeństwem. Przez dwa lata pozostawała wierna teatrowi, ale w 1909 roku, skuszona większymi stawkami, umówiła się na spotkanie z Dawidem Warkiem Griffithem, reżyserem i producentem filmowym, właścicielem wytwórni Biograph. Griffith zaoferował doświadczonej aktorce teatralnej aż dziesięć dolarów dziennie! Jeszcze w tym roku Pickford zagrała w ponad sześćdziesięciu krótkich filmach. I sprowadziła do Nowego Jorku swoją rodzinę. Matka została jej menedżerką, a rodzeństwo zaczęło pojawiać się w filmach. Griffith sam wyreżyserował kilkadziesiąt filmów, w których wystąpiło troje Pickfordów (John i Lottie również przyjęli nowe, przynoszące szczęście nazwisko).
Oscar i mężowie

Aktorka była niezwykle oddana pracy. Kiedy pojawiała się na planie filmowym, rozmawiała z kamerzystami, technikami, garderobianymi. Dyskutowała na temat swojej roli i całego filmu ze scenarzystą i reżyserem. Łatwo nawiązywała przyjaźnie. Jej bliską przyjaciółką została Frances Marion, autorka scenariuszy do filmów z 1917 roku "Rebeka ze Słonecznego Wzgórza" i "Małe bogate biedactwo". W tym ostatnim Pickford zagrała dwunastolatkę (!), mimo że wkrótce miała skończyć dwadzieścia pięć lat. Cóż z tego! Film odniósł sukces kasowy. Widzowie chcieli widzieć w Pickford słodką dziewczynkę, dlatego producenci nalegali, by aktorka nosiła sukienki z falbankami i kokardy we włosach, gdy pojawiała się w miejscach publicznych. Widzowie nie wiedzieli, że artystka już w 1911 roku wyszła za mąż za aktora Owena Moore’a.

Publiczność żałowała natomiast, że aktorka nie może zostać żoną Douglasa Fairbanksa, ekranowego uosobienia przedsiębiorczego, dynamicznego, prawdziwego Amerykanina, "Robin Hooda", "Czarnego pirata", "Złodzieja z Bagdadu". Fairbanks był żonaty i miał syna. Pickford oczywiście doskonale znała aktora. Choć nie spotkali się jeszcze na planie filmowym, to przecież występowali razem na scenie. W czasie I wojny światowej Pickford, Fairbanks i Charlie Chaplin zachęcali Amerykanów do kupowania bonów wojennych. To właśnie ta trójka wraz z D.W. Griffithem podpisała w 1919 roku akt założycielski nowej wytwórni filmowej United Artists. A do ślubu Mary Pickford z Douglasem Fairbanksem jednak doszło. 28 marca 1920 roku. I choć małżeństwo nie należało do udanych, przetrwało szesnaście lat. Aktorka miała później jeszcze jednego męża, Charlesa Rogersa. Pierwszego Oscara zdobyła za główną rolę w filmie sama Taylora "Kokietka". W kuluarach mówiono, że dostała nagrodę za dotację finansową dla nowo powstałej Akademii Filmowej. Drugiego, honorowego Oscara otrzymała w 1975 roku, cztery lata przed śmiercią, "w uznaniu wyjątkowych zasług dla przemysłu filmowego oraz rozwoju filmu jako artystycznego medium".

Kronikarz56

Przyznam Ci się, że Mary bardzo mi się spodobała jako Pollyanna. Wyszła naprawdę bardzo uroczo. Ale zaskoczyło mnie, że była tak niska i dlatego tak dobrze grała dzieci takie jak Sara mała księżniczka, Cedrick mały lord czy chociażby Pollyanna.

ZORINA13

Uroczy miała uśmiech.

Kronikarz56

Oj tak, miała w tym swoim uśmiechu coś naprawdę pięknego i przeuroczego. Aż przyjemnie na niego popatrzeć.

ZORINA13

A jak Mary Pickford rozwiedzie się z Douglasem Fairbanksem?
Pamiętasz to ?

Kronikarz56

Nie inaczej. Doskonale pamiętam ten dialog. I co ciekawe, wykrakał nasz drogi muzyk Very Happy

ZORINA13

Prorok jakiś czy co ?

Kronikarz56

Wiesz, ostatnio jakoś ciągle wyłapujemy takich jasnowidzów. Ciekawe, czy Mary Pikiel też była jasnowidzem i wiedziała, że po latach będzie uosobieniem kobiecości swoich czasów? Very Happy

ZORINA13

Kto wie ? Może wiedziała, że w Titanicu też będą o niej mówić.

Kronikarz56

He he he. Przypomina mi się, jak Jamie opowiadał o Mary swojej ukochanej Osie i mówi, że to jest jego marzenie, a zaraz potem szybko dodaje, że nie Mary, tylko kino Very Happy

ZORINA13

Bo Osa jest dużo ładniejsza niż Mary.

Kronikarz56

Zgadzam się. Zdecydowanie jest ładniejsza. Ona to by dopiero była gwiazdą w Hollywood. Bez trudu by przyćmiła najpiękniejsze dziewczyny ekranu Smile

ZORINA13

Od czasów Mary Pickford niewiele się zmieniło. Cały czas to gwiazdy przyciągają widzów do kina. Reszta to tylko filmowe tło.