Forum serialu Zorro

[ZORINA13]

Nasza ulubiona bohaterka powieści dla dziewcząt

[Kronikarz56]

W moim przypadku to chyba po prostu oczywista odpowiedź. Zapewne się już domyślasz, o jaką postać chodzi. O Pollyannę. Zdecydowanie nie ma lepszej dla mnie postaci dziewczęcej z literatury dziecięcej. Moja ulubiona i tego raczej nic tego nie zmieni

[ZORINA13]

Ania Shirley. Bo od niej wszystko się zaczęło, pokochałam czytanie i tak mi zostało do dziś, uwielbiam czytać i pisać historyjki.


Filmowa adaptacja „Ani z Zielonego Wzgórza” z 1934 roku.

[Kronikarz56]

Nie wiedziałem, że już w latach trzydziestych powstała ekranizacja książki o Ani. A może tak opowiemy sobie co nieco o tych najsłynniejszych dziewczynach z literatury dziecięcej i dziewczęcej, która jednak podbiła serca również wielu męskich czytelników, czego i ja jestem najlepszym przykładem?

[ZORINA13]

Ania z Zielonego Wzgórza – amerykański niemy film fabularny z 1919 roku, oparty na powieści Ania z Zielonego Wzgórza Lucy Maud Montgomery. Film się nie zachował.
Bardzo chętnie omówię te wszystkie bohaterki.
Od czego zaczniemy ?

[Kronikarz56]

Może zatem, skoro napisałaś tutaj o Ani, to od niej? Omówmy sobie tę postać, ale chyba nie tylko jej wersję dziecięcą, ale także i wersję dorosłą. No właśnie, czy poprzestaniemy jedynie na dziecięcej postaci, czy opiszemy też tę postać jako dorosłą?

[ZORINA13]

Wolę małą Anie, później było za mało Ani w, Ani.

[Kronikarz56]

Rozumiem. A zatem opowiedz nam coś o małej Ani. Ja osobiście nie przepadam za małą Anią. Chyba, że w animowanej wersji, gdzie była naprawdę urocza. Wiesz, w tej bajce, którą wspólnie oglądaliśmy. Tam naprawdę ją lubiłem. W książce z kolei sprawiała na mnie wrażenie toksycznej i narcystycznej, za bardzo też mściwej, a chwilami nawet zawistnej. Do tego manipulantki, która brała sobie za koleżanki takie dziewczyny, które nie dorównują jej wyobraźnią i silnym charakterem, aby jej się nie sprzeciwiały i nie górowały nad nią. Najlepszym tego dowodem jest nijaka pod każdym względem Diana, całkowite przeciwieństwo Ani. Nie wierzę, że z takiej osoby może wyrosnąć dobry człowiek. Zwłaszcza, że może i Mateusz dawał jej dużo miłości, ale Maryla to inna sprawa. Na nią Ania w kwestii uczuć czy zwierzania się nie mogła raczej liczyć. Ktoś powie, że Ania nie była zła, tylko po prostu takie są dzieci. Ale to nieprawda. Dzieci, które tak się zachowują, które na przyjaciół wybierają sobie osoby słabsze psychicznie od siebie, które zawsze muszą decydować i nigdy nie darują nikomu raz zaznanej, w ich własnym mniemaniu zniewagi, wyrastają na ludzi bardzo niebezpiecznych i toksycznych. Dlatego obecnie nie postrzegam zachowania Ani jako niewinnego. Lubię częściowo tą opowieść, bo kilka przygód jest uroczych, inne raczej zaś budzą mój niepokój i dopiero starsza, mądrzejsza Ani wzbudza moją sympatię.

[ZORINA13]

Ania była była samotna całe życie a Diana była dla niej dobra. Diana nie nie była głupsza, tylko była realistką i nie marzyła nadmiernie. Taka przyjaźń jest możliwa i to fajna przeciwwaga jedna dla drugiej.
Żaden rys charakteru nie jest gorszy,ani lepszy, każdy człowiek jest inny.
Wolę pierwsze części, bo są tam też bardzo ciekawe typy ludzkie, zdystansowana Maryla, introwertyczny Mateusz, plotkara pani Linde.
Wszyscy realni z wadami i zaletami, podobni do naszych sąsiadów i znajomych z prawdziwego życia.