Forum serialu Zorro

ZORINA13

Król Maciuś Pierwszy – powieść Janusza Korczaka, wydana w 1923[1].

Opowiada ona o małym chłopcu, synu króla. Po śmierci ojca (matka umarła już wcześniej) Maciuś zostaje królem. Z początku uzależniony od ministrów i etykiety jest traktowany jak rozpieszczony maluch. Chce jednak pokazać, że jest odważny jak jego przodkowie. Gdy w kraju wybucha wojna, Maciuś z przyjacielem Felkiem przebiera się za zwykłego żołnierza i wyrusza na front. Tam uczy się pokory, szacunku dla życia, a jednocześnie bycia wytrwałym i opanowanym w każdej sytuacji.

Maciuś coraz bardziej wyrywa się spod etykiety i wprowadza wiele reform. Zaprzyjaźnia się z ludożerczym królem Bum-Drumem. Tworzy dziecięcy sejm. Zamieszanie powstałe przez zrównanie dzieci z dorosłymi osłabia kraj Maciusia, na który znów najeżdżają sąsiedzi. Tym razem Maciuś, mimo walecznej obrony, przez tchórzostwo poddanych zostaje pokonany i osądzony. Zostaje skazany na karę śmierci przez rozstrzelanie, lecz kara w ostatniej chwili zostaje zmieniona na zesłanie na bezludną wyspę.

Dalsza część jego przygód opisana jest w książce Król Maciuś na wyspie bezludnej.

W Szczecinie znajduje się pomnik Króla Maciusia I; jest formą upamiętnienia Janusza Korczaka i stoi przed szkołą noszącą jego imię.

Kronikarz56

Osobiście uważam tę powieść za jedną z najlepszych powieści na świecie. Zmusza nas do myślenia i robi to w bardzo ciekawy sposób, za pomocą czegoś, co nazwałbym przypowieścią, taką baśnią pełną metafor, aluzji do świata dorosłych itd. Świat króla Maciusia jest dość baśniowy i chwilami nawet, powiedziałby groteskowy, bo np. mamy na serio uwierzyć, że Maciuś ucieka z pałacu i zostaje żołnierzem w swojej własnej armii i żołnierzom w ogóle nie przeszkadza to, że walczy u ich boku dziesięciolatek? Poza tym niektóre imiona, takie jak Stary Król, Zły Król, Smutny Król itp. są dowodem baśniowości całego świata.

Myślę jednak, że masz rację, iż błędem jest zrobienie z tej książki lektury szkolnej w II klasie szkoły podstawowej. Powinna być lekturą szkolną, ale raczej w liceum.

ZORINA13

To opowieść o pajdokracji ,rządach ludzi niedojrzałych i egoistycznych.
Faktycznie ,to była by dobra lektura dla starszej młodzieży ,która już zaczyna się interesować polityką.

Kronikarz56

Powiem Ci, że osobiście zawsze strasznie mi żal Maciusia podczas lektury książki. Oczywiście jego decyzja o sejmie dziecięcym nie była najlepszym pomysłem, podobnie jak realizowanie pomysłów tejże instytucji władzy. Mimo wszystko nie można winić Maciusia za niedojrzałe decyzje. W końcu miał tylko 10 lat. Nie można oczekiwać od dziecka decyzji godnych dorosłych. Dodatkowo dorośli, poza drobnymi wyjątkami, jakoś łatwo opuszczają Maciusia w dniu klęski i oczywiście jego obwiniają o wszystkie nieszczęścia, choć kiedy byli obok niego, nie próbowali mu pomóc i mądrze doradzić. Jedynie co, to próbowali mu narzucić swoją wolę, a gdy nie ustępował, zostawiali go samemu sobie. Najlepiej ocenił to sam Maciuś: "Chciałem dobrze, ale jedni nie rozumieli tego, o czym mówię, a inni celowo przeinaczali wszystko". Chyba lepiej tego nie da się określić. A przy okazji zauważ, jak wielką godnością wykazuje się Maciuś podczas procesu sądowego trzech królów, którzy go pokonali. Odpowiada godnie i dumnie, nie prosi o litości, a gdy pytają, czy chce coś w swojej obronie powiedzieć lub czy chce, aby ktoś go bronił, odpowiada, że to zbyteczne, bo wyrok panowie sędziowie i tak już dawno mają w głowie, więc cokolwiek by nie powiedział on lub ktoś inny, nie ma to najmniejszego znaczenia. A gdy pewni ludzie, żałujący poddania miasta wrogowi, przepraszają go na kolanach za swoje zachowanie, odpowiada tylko: "Po co mi to teraz mówicie? Za późny żal". Tak wiele godności w tym prostym chłopcu. Niejeden dorosły by nie umiał tak odważnie iść na śmierć jak on. Jego postawa również sprawia, że ostatecznie zmienili mu wyrok na zesłanie na bezludną wyspę. Ale dobija mnie to, że w dwójce ostatecznie wrogowie zostają pokonani, Maciuś odzyskuje tron, ale co z tego? Co z tego, skoro rezygnuje z władzy i wstępuje do fabryki do pracy, gdzie pracuje z kumplem Felkiem, przez którego odepchnięty podczas kłótni wpada na instalacje elektryczne i zostaje śmiertelnie porażony prądem. Naprawdę Korczak musiał to tak zakończyć? Czyżby był zdania, że idealiści nie mają szans na tym świecie i zawsze zostaną sami, zdradzeni przez przyjaciół i zginą? A może przewidywał dla siebie również śmierć za swoje ideały? Jestem tego bardzo ciekaw, ale pewnie tej zagadki już nigdy nie rozwiążemy.

Przyznam Ci się, że jak byłem dzieckiem, powieść ta nie zachwyciła mnie specjalnie. Jakoś tak wydawała mi się dołująca pod wieloma względami i chwilami też absurdalna. Wbrew pozorom nie jest to bowiem powieść dla dzieci i dziecko może jej nie zrozumieć. Dlatego to błąd dawać ją jako lekturę do podstawówki. Powinna być lekturą w liceum. Wydaje mi się, że musiałem do tej książki dorosnąć i zostać politologiem.