Forum serialu Zorro

ZORINA13

Krzysztof Litwin (†65 l.) zmarł 8 listopada 2000 roku w Krakowie, mieście, które go ukształtowało artystycznie. Aktor był członkiem legendarnej „Piwnicy pod Baranami”, komponował piosenki i pięknie malował.

Oprócz „Przygód psa Cywila” (1970) widzowie pamiętają go także z takich produkcji jak: „Rękopis znaleziony w Saragossie”, „Pieczone gołąbki” (1966), „Niewiarygodne przygody Marka Piegusa” czy też „Morderca zostawia ślad” (1967). Po raz ostatni zagrał w filmie na rok przed śmiercią w „Przygodach dobrego wojaka Szwejka”.

Krzysztof Litwin w 1960 roku w klubie Jaszczury poznał swoją żonę Małgorzatę, z którą miał syna Bartka. Niestety, jego małżeństwo się rozpadło.

– W życiu aktora pojawiły się problemy z alkoholem. Małżeństwo nie przetrwało. Rozstali się po 20 latach – podał magazyn „Rewia”.

Była żona nie zapomniała jednak o Litwinie. Wciąż mu pomagała, szczególnie w walce z nieuleczalną chorobą. Niestety, przegrał z nowotworem. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Tu pomaga Madzi Zawadzkiej w kąpieli w filmie Pieczone gołabki

Kronikarz56

Ulala! Widzę, że to dość stary film, ale już ma w sobie bardzo uroczą i śmiałą scenę Smile

A w sumie Krzysztof Litwin pasował bardzo do ról postaci sympatycznych i dobrych, ale też dość nieśmiałych, zwłaszcza w relacjach z innymi ludźmi Smile

A z filmowym psem Cywilem stworzył po prostu niezapomniany duet, który był chyba poprzednikiem dla Komisarza Alexa i jego przyjaciół Smile

ZORINA13

Kronikarz56

No właśnie. Zanim powstał "KOMISARZ REX", a później "KOMISARZ ALEX", my mieliśmy już naszego dzielnego psa stróża prawa w postaci psa Cywila Smile

Cywil był też swego rodzaju lekką konkurencją dla psa Szarika Smile

A Krzysztof Litwin zagrał tutaj rolę swego życia. Sympatyczny, odważny i dzielny w walce z przestępcami, ale też nieco nieśmiały w relacjach z innymi ludźmi. A do tego jak kochał Cywila. Zobacz końcowe sceny odcinków 3 i 5, kiedy Cywil skacze w objęcia swego pana po akcjach, w których na pewien czas zostali rozdzieleni. Jak Cywil słodko skowyczy z radości, piszczy dziko, liże szalenie po twarzy swego pana, a on miętoli mu łeb z radością i wręcz płacze ze szczęścia, że piesek bezpiecznie do niego wrócił. A w ostatnim odcinku, gdy przez te głupie bachory bawiące się niewypałami, który Cywil miał ratować, biedny piesek zostaje ranny, przecież jego pan wręcz płacze. Wybuch granatu poniemieckiego to nie byle co i wydawało się, że zginie biedak. Ale jak na końcu widzimy Cywila w bandażach, ale żywego i wracającego do zdrowia, chce nam się płakać wraz z jego panem, że jednak znowu ocalał Smile