Forum serialu Zorro

ZORINA13

Anna płaci wysoką cenę za swoje zauroczenie, utrata syna, przywilejów, bojkot towarzyski, ale trudno się tym przejąć.

Kronikarz56

Osobiście uważam, że jedna z dwóch najlepszych powieści Lwa Tołstoja. Druga to "WOJNA I POKÓJ". Chociaż pewnie nie powiedziałem niczego nowego xD Ale jeżeli mowa o biednej Ani, to cóż... Chwilami strasznie mi jej żal, a chwilami mam wrażenie, że sama była sobie winna. Jej mąż to był dziwny człowiek, chwilami sprawiał wrażenie automatu bez uczuć, ale pokazał, że taki nie jest w chwili, gdy Anna urodziła córeczkę i myślała, że umrze. Wtedy pokazał ogromnej swoich uczuć do żony i to, że rzeczywiście ją kocha. O ile wiem, chciał nawet wtedy dać jej rozwód i pozwolić odejść z synkiem i to Anna zmarnowała szansę, wyjeżdżając z Wrońskim. Potem już Karenin nie był taki miłosierny. Źle zrobił, bo nie dał sobie nawet satysfakcji, a jej zniszczył życie. Ale przede wszystkim życie Annie zniszczyło społeczeństwo, które miało takie beznadziejne poglądy na życie.

ZORINA13

Mnie chyba najbardziej drażni ta hipokryzja tego towarzystwa.
Oni nie potępiają Anny za zdradę, bo sami romansują na potęgę, tylko potępiają ją za to, że nie chce żyć w kłamstwie i idzie za głosem serca.

Kronikarz56

Właśnie. To jest najgorsze w tym wszystkim. To, że Anna została potępiona nie za swój romans, ale za to, że nie żyła w kłamstwie i obłudzie. Sam Wroński mówi nawet, że gdyby jego miłość była brudna, oparta tylko na żądzy, wszyscy by ją pochwalali. A że jest prawdziwa i oparta na tym, że chce poślubić swoją ukochaną, jest krytykowana. Widać wcale nie grzeszy ten, co grzeszy w tajemnicy, jak napisał Molier w "ŚWIĘTOSZKU", wkładając w usta tytułowego bohatera największą obłudę świata. Ludzie na salonach romansowali na potęgę, to było nie tylko nie krytykowane, ale nawet pochwalane, niemalże oczekiwano tego i jeżeli ktoś nie romansował, to widocznie nie ma powodzenia lub jest melepetą w tych sprawach. Ale tylko w sekrecie, który notabene jest tajemnicą poliszyneli, bo przecież i tak każdy o tym wiedział, kto z kim romansuje, ale oficjalnie nikt nic nie wie, oficjalnie wszystko jest po bożemu. Jak u pani Dulskiej. A weź romansuj jawnie i dąż do ślubu ze swoją kochanką, zaraz od razu wielki skandal.

ZORINA13

Widzę historię Anny i Wrońskiego jak ponury spektakl w dworskim dworze.
Mam sentyment do tej książki ,bo mówiłam o tej książce na maturze ustnej.
Tołstoj wielkim pisarzem był ,problemy zawarte w jego powieści są ciągle aktualne.
Jest w tej powieści gniew i niezgoda na los kobiety najpierw cynicznie łudzonej romantycznymi wyobrażeniami ,później bezlitośnie przez społeczeństwo tresowanej ,aż wreszcie przez ten ponury ,urządzony przez mężczyzn i dla mężczyzn świat potępionej.

Kronikarz56

Naprawdę po prostu rewelacyjna książka. Powieść po prostu wzrusza i zmusza do myślenia. Ciekawe jest też to, że tytułowa bohaterka nie jest tu jedynym głównym bohaterem. Drugą taką postacią, predysponującą do tego tytułu, jest Konstanty Lewin. W sumie czasami można odnieść wrażenie, że jest on ważniejszą dla całej fabuły postacią niż sama Anna. I sama powieść ma te dwie płaszczyzny fabuły, które rozgrywają się jednocześnie i nie mają na siebie zbyt wielkiego wpływu. Bo przecież opowieść o Annie i opowieść o Lewinie prawie wcale się nie łączą ze sobą, poza jedną czy dwiema scenami, ale poza tym prawie wcale się nie łączą. Te postacie widzą się chyba tylko raz czy dwa na całą powieść. Dlatego nic dziwnego, że niektórzy twórcy porzucają wątek Lewina w swojej adaptacji. Choć mało jest takich adaptacji. Niektóre zaś mocno skracają wątek Lewina, choć to akurat dobry pomysł, bo wątek Lewina jest zdominowany przez przemyślenia postaci na temat jakiś sytuacji społecznych, wiary w Boga itd. Można odnieść wrażenie, że Lewin to tylko pretekst dla pisarza, aby ukazać swój światopogląd i podejście do życia. A Anna to tylko tło dla Lewina. Ale jakby jednak nie było, Anna to naprawdę ciekawa postać i choć nie jest kryształowa, to u mnie zawsze budzi przede wszystkim współczucie. Uważam, że jest ofiarą systemu, w którym żyje. I nie tylko ona nią jest. Również jej pozornie sztywny mąż też jest ofiarą tego systemu, podobnie jak i Wroński.

ZORINA13

Tak ,to ofiary konserwatyzmu i patriarchalnej kultury.

Kronikarz56

No właśnie, a także tego dziwacznego podejścia do kwestii moralności. Nikomu nie przeszkadza wszak fakt, że Anna ma kochanka. Dziwiłoby ich raczej, gdyby go nie miała. Ale jeżeli chce się już z nim związać legalnie i formalnie, od razu spada na nią coś, co dzisiaj nazywany falą hejtu.

ZORINA13

Czy to nie jest perwersyjna historia ,która każe na powrót żyć w podwójnej moralności ?

Kronikarz56

No właśnie. Ta podwójna moralność jest przerażająca. Z jednej strony pochwalamy romanse i zdrady małżeńskie, a z drugiej potępiamy to, aby przemienić ten romans na coś poważniejszego. Ta podwójna moralność po prostu razi swoim fałszem i tym, jaka jest podła wobec ludzi, którzy nie chcą żyć w kłamstwie, lecz być uczciwi nie tylko wobec innych, ale i wobec siebie samych.

ZORINA13

Kulturalni redaktorzy ogłosili, że Anna Karenina Lwa Tołstoja to lektura dla nikogo, bo nikt już tej obszernej i nudnej powieści nie czyta i czytać nie będzie. Pojęcia nie mam, skąd czerpano te informacje, chyba nie z ankiet socjologicznych ani statystyk prowadzonych przez odpowiednie instytucje.

Kronikarz56

Też nie wiem, skąd taka głupia recenzja. Nie wiem, kto mógł napisać coś takiego. A właściwie, to kiedy ktoś tak ocenił tę rewelacyjną powieść?

ZORINA13

Ci w telewizji, którzy mówią by nie czytać klasyków ,tylko te nowe bestselery.

Kronikarz56

No tak, oczywiście. Dlaczego mnie to nie dziwi? Po prostu typowe dla recenzentów z naszej kochanej polskiej telewizji. Nie ma co, nie warto ich słuchać, tylko mieć swoje własne zdanie w tej sprawie.

ZORINA13

Anna jest kobietą z krwi i kości ,dlatego jest bliska wielu współczesnym paniom.
Jej rozterki ,wątpliwości ,jak dalece pogodzić swoje naturalne pragnienia ze społecznymi oczekiwaniami i presją by być idealną.