Forum serialu Zorro

Kronikarz56

Jest w tej parze coś wyjątkowego.

ZORINA13

Kronikarz56

He he he. Dobre, naprawdę dobre. To mnie rozbawiło do łez. A swoją drogą, to Bogart chyba zwykle grywał z młodszymi od siebie aktorkami i z nimi tworzył pary filmowe, mam rację? Chyba nie grał nigdy z kobietą w swoim wieku?

ZORINA13

Chyba nie.

Kronikarz56

He he he. Nie ma to jak ignorancja polskich widzów. No cóż... To chyba już pora opowiedzieć sobie o kolejnej filmowej parze?

ZORINA13

Owszem. Ciekawa, jaka będzie kolejna piękna para.

Kronikarz56

Robert Taylor i Deborah Kerr - jako Marek Winicjusz i Kalina "Ligia" z filmu "QUO VADIS" z 1951 roku. On jest rzymskim patrycjuszem i żołnierzem, ona księżniczką barbarzyńskiego plemienia Ligów oddaną w zastaw Rzymowi jako gwarancja pokoju. On jest wychowany przez wojny, które uczyniły go nieco dzikim, ona jest nieśmiała i wrażliwa, ale też dojrzała i zdolna do prawdziwej miłości. On jest poganinem, ona chrześcijanką, podobnie jak jej opiekunowie, rzymscy patrycjusze Plaucjusze. Winicjusz zakochuje się w Ligii, gdy nocuje z przyjacielem u Plaucjusza i poznaje dziewczynę. Chce ją uczynić swoją kochanką, więc dzięki staraniom Petroniusza, swego wuja, Ligia zostaje przeniesiona na Palatyn, pod opiekę samego cesarza Nerona. Tam zostaje publicznie ogłoszona nagrodą Winicjusza za jego dzielne zasługi wojenne, jednak dziewczyna zaprzyjaźnia się z Akte, dawną kochanką Nerona, która organizuje jej ucieczkę z pomocą Ursusa, wiernego sługi Ligii. Winicjusz próbuje szukać Ligii za pomocą sprzedajnego Greka Chilona Chilonidesa i udaje mu się ją namierzyć pośród chrześcijan. Odkrywa, gdzie dziewczyna się ukrywa i próbuje ją porwać, zostaje jednak ranny przez Ursusa. Ligia i jej przyjaciele opiekują się nim i dzięki temu Winicjusz wraca do zdrowia. Zmienia nastawienie do Ligii i jest gotów ją poślubić, nie oczekując w zamian zmiany wiary przez nią. Ligia początkowo chce z nim odejść, ale zmienia zdanie, gdy jest świadkiem kłótni Winicjusza z Pawłem Apostołem, w której Marek okazuje wyraźną pogardę chrześcijanom. Po czymś takim nie jest w stanie z nim odejść. Winicjusz jest wściekły, ale kocha dziewczynę i nie naciska na nią. Gdy w Rzymie wybucha ogromny pożar, Winicjusz z narażeniem życia znajduje w płonącym mieście ukochaną, ratuje ją, a potem oboje organizują ewakuację dla wielu biednych mieszkańców Rzymu, którzy nie mają jak się ratować. Po tych wydarzeniach Winicjusz, który nie ma wątpliwości, kto odpowiada za pożar, czyli Neron, postanawia wziąć udział w spisku obalenia cesarza i powołania na tron generała Galby. Winicjusz pozyskuje poparcie swego wuja, który jednak niedługo potem popełnia samobójstwo, gdy popada w niełaskę Nerona i spodziewa się z jego rąk okrutnej kary. Marek mobilizuje zwolenników obalenia cesarza, ale odkrywa, że Neron obciążył winą za podpalenie Rzymu chrześcijan i wielu z nich już zostało aresztowanych, w tym i Ligia. Próbuje ją odbić z więzienia, ale nie udaje mu się to i sam zostaje aresztowany. W więzieniu pociesza ukochana i widzi, z jaką godnością chrześcijanie idą na śmierć, co robi na nim ogromne wrażenie i mówi, że nie wyznaje jeszcze ich religii, ale jest do niej pełen podziwu. Ligia mimo braku chrztu z jego strony, chce wyjść za niego i urodzić mu dzieci. Dlatego w celi Piotr Apostoł udziela im ślubu. Zakochani czekają na śmierć. Wkrótce Piotr i Paweł zostają straceni, wielu chrześcijan też ginie na arenie. Mściwa cesarzowa Poppea, której względy Winicjusz kiedyś odrzucił, przygotowała dla zakochanych coś specjalnego: Ligia zostaje przywiązana na arenie do słupa i pozostawiona na łaskę tura, z którym ma walczyć Ursus. Ten jednak zabija tura, a sam Winicjusz, który musi na to patrzeć, domaga się uwolnienia ukochanej i jej sługi. Domaga się tego również rzymski lud, zachwycony udaną walką Ursusa. Neron jednak skazuje ich na śmierć. Wściekły tłum buntuje się przeciwko niemu, a żołnierze, wśród których są przyjaciele Winicjusza i członkowie konspiracji, rzucają się na pretorian i zabijają ich i uwalniają zakochanych. Winicjusz ogłasza cesarzem Galbę, po czym zabiera ukochaną, Ursusa i kilku wiernych chrześcijan i uciekają z miasta, w którym Neron zabija w furii Poppeę, a sam popełnia samobójstwo. Do miasta przybywa Galba i obejmuje władzę. Zakochani jednak nie są już tego świadkami, oddalają się jak najdalej od wielkiej polityki, aby cieszyć się spokojem.

ZORINA13

Piękne ,że Piotr pochwalił ich miłość. Nie odradzał Ligi w związku z innowiercą.

Kronikarz56

No właśnie. Tutaj o wiele lepiej jest to pokazane niż w oryginale. Ligia bardziej dojrzała emocjonalnie i nie jest aż tak wierząca, aby nie mogła wyjść za Winicjusza bez jego przyjęcia chrześcijaństwa. No i też Winicjusz potrafi więcej zdziałać w tej wersji, wykorzystując przy tym swoje doświadczenie żołnierskie. I bardziej to wygląda naturalnie, że poczuł szacunek do chrześcijan, choć zaznaczył, że nie wie, czy przyjmie ich wiarę, na razie na to za wcześnie. Ale ona mówi, że nie potrzebuje tego, byleby tylko był jej mężem. To było naprawdę piękne.

ZORINA13

Kronikarz56

Osobiście bardzo lubię tę parę i uważam ją za bardziej ciekawą i dojrzałą parę niż ta z książki, która podkreśla ogromną moc i wagę religii chrześcijańskiej, a tu bardziej podkreśla się wagę miłości samej w sobie.

ZORINA13

Może porównamy polską i amerykańską wersje Quo Vadis ?

Kronikarz56

Bardzo chętnie. Porównajmy ją zatem. Co mogłabyś powiedzieć o polskiej wersji? A przede wszystkim o naszej parze zakochanych? Mnie w polskiej wersji wydają się oni być tacy bardzo... dziecinni. W sensie to ich uczucie jest takie... nacechowane chrześcijańską pobożnością i tym, jakie ono niesie odkupienie itd. Za dużo tutaj cnotliwości i za dużo bycia porządnym, za dużo odkupienia Winicjusza na chrześcijaństwo, a za mało prawdziwego i szczerego uczucia.

ZORINA13

Tacy sami są w książce. Piękni i plakatowi.
W amerykańskiej wersji aktorzy wydawali się ciut za starzy do swych ról ,ale stworzyli ciekawsze postaci z krwi i kości.

Kronikarz56

Tak, w książce tacy byli i dlatego w polskiej adaptacji, naprawdę wiernej, to są tacy sami. Miło się na nich patrzy, ale jednak zdecydowanie amerykańska adaptacja wyszła pod względem wątku miłosnego bardziej dojrzale i bardziej realistycznie. Może dlatego, że aktorzy byli bardziej dojrzali wiekiem i taki cukierkowy wątek do nich nie pasował.