Forum serialu Zorro

ZORINA13

Petroniusz i Eunice

Kronikarz56

Petroniusz i Eunice w wersji amerykańskiej.

Petroniusz i Eunice w wersji polskiej.

Możemy teraz omówić sobie tę parę w tych dwóch jakże różnych odsłonach.

ZORINA13

W polskiej wersji czuć zmysłowość relacji Petroniusza z niewolnicą ,w amerykańskiej jest ta miłość niewinna i romantyczna.

Kronikarz56

To prawda. Zagrani przez Bogusława Lindę i Martę Piechowiak Petroniusz i Eunice są parą podobnie jak w książce ukazaną. On jest arbitrem elegancji, estetą, wyznającym wiarę w piękno sztuki i miłości i nienawidzący zła i przemocy, a także kiepskich artystów, mających o sobie wysokie mniemanie. Mimo to świetnie potrafi grać zachwyconego Neronem i jego sztuką i próbuje wywierać na niego wpływ pozytywny. Zauważ, że nie chce się mieszać w politykę, która go nudzi. I nie chce pozbyć się Tygelina ani nic z tych rzeczy, bo bawi go rywalizacja z nim. Najpierw romansuje z Chryzotemis, ale wie, że ta go zdradza i bawi go udawanie, że tego nie wie. Potem jednak poznaje uczucia Eunice, docenia je i czyni ją swoją oblubienicą. Ich miłość ma także podłoże erotyczne, ale też oboje porozumiewają się duchowo. Eunice bowiem, podobnie jak Petroniusz, kocha i podziwia sztukę, umie z nim rozmawiać, do tego kocha szczerze, może nieco naiwnie, ale silnie i odważnie. I w przeciwieństwie do Ligii nie boi się seksu, który uważa za wyraz miłości. Zauważ, że też się przejmuje losem Winicjusza i Ligii. Petroniusz zaś angażuje się w to całym sercem. Pomaga Winicjuszowi i Ligii, przekupuje senatorów, próbuje przekonać Nerona do odpuszczenia zakochanym i w ogóle chrześcijanom, naraża się w ten sposób na jego gniew, ale wciąż nie traci odwagi i hartu ducha. A potem, gdy Winicjusz i Ligia unikają śmierci, radzi im uciekać na Sycylię, oni to robią, chcą, aby do nich dołączył, ale on tego nie robi. Nie chce uciekać. Woli umrzeć z godnością, gdy wie, że tego się uniknąć nie da, bo Neron już zdecydował o jego śmierci. Zamiast uciec, robi na złość Neronowi, pisząc złośliwy list, w którym napisał wprost, co myśli o Neronie i jego sztuce. Umiera podczas uczty, podczas której rozdaje przyjaciołom dary, czyta im ten list i podcina sobie listy. Wszystko zapisał Eunice, którą wyzwolił, ale ta woli odejść z nim niż żyć sama bez niego. Piękne są też jego ostatnie słowa: "Przyjaciele, przyznajcie, że razem z nami ginie...". Nie dokończył, ale wszyscy wiemy, że z nim ginie wszystko, co w Rzymie jest piękne i warte podziwu.

Swoją drogą, Bogusław Linda idealnie zagrał swoją postać. Dowiódł, że umie grać nie tylko byłych ubeków i innych twardzieli. Umie być też na ekranie estetą. A słodka Marta Piechowiak u jego boku dodaje mu tylko uroku.

ZORINA13

Chyba czas na kolejną parę.

Kronikarz56

Wspomnijmy jeszcze o naszej parze w wersji amerykańskiej, gdzie zagrali ich Leo Genn i Marina Berti. Muszę powiedzieć, że tutaj inaczej są nieco zaprezentowani. To znaczy Eunice jest tutaj niemalże taka sama. Petroniusz z kolei jest bardziej zaangażowany emocjonalnie w politykę. Owszem, podobnie jak w oryginalne tutaj też on głównie jest na własnych przyjemnościach, na umiłowaniu sztuki i wszelkiego piękna, ale częściej w tej wersji mówi i potrafi myśleć jak polityk. I przy okazji żałuje, że bardziej się nie zaangażował w politykę i nie zdołał uratować chrześcijan od masakry. I w tej wersji Petroniusz popełnia samobójstwo zanim dojdzie do prześladowania chrześcijan, jakby nie chciał na to patrzeć. Ale wcześniej z ochotą podpisują pokazaną mu przez Winicjusza listę patrycjuszy, którzy domagają się obalenia Nerona i powołanie Galby na cesarza. Potem zaś, jakby obawiając się, że lista ta może wpaść w łapy cesarza, popełnia samobójstwo. Jest to ucieczka przed ewentualną konsekwencją podpisania tej listy, jak również kara dla siebie samego za to, że wcześniej nie był bardziej zaangażowany w politykę Rzymu. Eunice z kolei, w tej wersji, jest trochę bardziej nieposłuszna, bo w oryginale czekała na jego zgodę, aby umrzeć razem z nim, a tutaj sama podcina sobie żyłę, kiedy widzi, że on umiera. No i oczywiście ważny aspekt tej pary: tutaj nie ma Chryzotemis.

ZORINA13

Kronikarz56

Przyznam się, że w przypadku tej pary, jakoś trudno mi powiedzieć, która z adaptacji wypadła lepiej. Czy polska, czy amerykańska. W przypadku Winicjusza i Ligii wiem doskonale, że amerykańska wersja tej pary wypada dużo lepiej. Tutaj jednak nie jestem pewien... Chociaż... Chyba jednak polska lepiej wypada.

ZORINA13

Czas chyba na omówienie nowej pięknej pary.

Kronikarz56

Racja. Zastanawiam się tylko, jaką parę najlepiej teraz ukazać? Najlepiej z jakiegoś starszego filmu, póki przy nich jesteśmy Smile

ZORINA13

John Wayne i Angie Dickinson, w Rio Bravo ?

Kronikarz56

Bardzo dobry pomysł. Ale tutaj chyba lepiej, abyś Ty napisała coś niecoś o tej parze Smile

ZORINA13

Fabuła jest tak prosta, że z trudem wypełnia szerokie ramy czasowe filmu (dobrze ponad dwie godziny). Małe miasteczko w Teksasie. Miejscowy szeryf Chance (Wayne) aresztuje bandziora, Joe Burdette'a, który zabił w saloonie człowieka. Brat zatrzymanego, Nathan - najbogatszy ranczer w okolicy - wynajmuje (liczącą kilkadziesiąt osób) ekipę rewolwerowców, aby go odbili. Szeryf zaś ma do pomocy tylko trzęsącego się alkoholika Dude'a oraz kulawego staruszka, Stupy'ego (Brannan) (później dołączy do niech jeszcze żółtodziób Colorado "Nelson"). Złoczyńcy atakują, nasi bohaterowie odpierają ataki, zaś w przerwach między konfrontacjami Chance flirtuje z będącą przejazdem w miasteczku zawodową pokerzystką Feathers (ściślej mówiąc, ona z nim).

ZORINA13

W przededniu II wojny światowej brytyjski oficer (Robert Taylor) wspomina na moście Waterloo siebie jako młodego kapitana w czasie I wojny i swoją miłość do pięknej baletnicy (Vivien Leigh), którą miał poślubić. Poznał ją w 1914 w Londynie, na tym samym moście. Była to miłość od pierwszego wejrzenia. W ciągu krótkiego czasu postanowili się pobrać. Roy jednak otrzymał niespodziewanie wezwanie na front i musiał wyjechać. Myra, pragnąc go pożegnać na dworcu, zaniedbała swoje obowiązki baletnicy, przez co została zmuszona do opuszczenia zespołu. Wkrótce przeczytała w gazecie, że Roy zginął. Zdesperowana i pozbawiona środków do życia, została prostytutką. Po jakimś czasie okazuje się jednak, że Roy żyje.

Pożegnalny walc
Waterloo Bridge1940

Kronikarz56

Jak widzę, Vivien Leigh zwykle grywała kobiety nieszczęśliwe w miłości i chyba także sama w miłości za wiele szczęścia nie zaznała.