Forum serialu Zorro

ZORINA13

Sympatyczna historia. Jenny wydaje się bardziej energiczna od Ti mego.

Kronikarz56

Owszem. Nie inaczej. Oboje są czuli, romantyczni, kochani i wrażliwi, a do tego bardzo kochają swoich bliskich i są gotowi na wszystko, aby ich uratować. Tyle, że Timmy żył w miejscach, gdzie doznał wiele miłości i nie zaznał wiele ryzyka w życiu, dlatego dopiero uczył się z tym ryzykiem walczyć. Dlatego był w sprawie ryzyka bardziej ostrożny, wolał niepotrzebnie nie ryzykować, a do tego chyba bardziej opierał się na autorytetach swoich mentorów i ich zdaniu. Z kolei Jenny wychowała się w warunkach ryzykownych, bo w IZBIE. Doznała od rodziców wiele miłości, ale musiała w swoich warunkach nauczyć się przetrwać, co nauczyło ją pewnej zaradności i poleganiu na instynkcie. Dodatkowo, o ile Timmy polega na autorytetach, ona woli polegać na głosie serca i za nim podążać. I jest też bardziej odważna w kwestii uczuć, bo jako pierwsza zaczyna jawnie okazywać Timmy'emu uczucie. Timmy z kolei nieco się boi dać jej do zrozumienia, co do niej czuje, że odwzajemnia to uczucie, co ją lekko irytuje. Dlatego tak się cieszy, gdy w końcu pocałował ją w usta i nabrał odwagi, aby podążać za głosem serca. Ale i tak to ona pierwsza powiedziała, że go kocha, gdy biegł ratować brata. A on się jej przyznał, że też ją kocha. A na końcu, kiedy już jest po wszystkim, Jenny wdrapuje się na platformę, po której jedzie Timmy, wręcz mu kwiaty i całuje go w usta na znak, że mówiła poważnie i go kocha. Dlatego można powiedzieć, jest w kwestii uczuć i ich wyrażania bardziej odważna, ale w sposób uroczy.

Przy okazji, jak się dobrze przyjrzeć, to w wielu scenach widać, że Jenny... ma już piersi xD Wiem, nawiedzony jestem, żeby na takie rzeczy zwracać uwagę, ale rzuciło mi się to w oczy, że sweter jej się nieraz tak układa, że widać rysy piersi. Swoją drogą, to ciekawy pomysł, kiedy twórcy bajek rysują piersi zwierzęcym postacią lub coś na kształt tego. Oczywiście zaraz obrońcy moralności zarzucają im zoofilię, ale jak dla mnie, przeginają xD

Zerknąłem na oficjalne strony animacji Dona Blutha i sequeli jego dzieł i wynika z nich, że Timmy i Jenny mają po siedemnaście lat. Jest to wiek oficjalnie potwierdzony, Martin jest zaś od nich dwa lata starszy. Ponadto, ciekawostka... Timmy w pierwszym filmie był inspirowany postacią... Małego Tima Crachitta z "OPOWIEŚCI WIGILIJNEJ", na co wskazuje podobieństwo imion postaci i fakt, że obaj są mali i są chorzy i główny bohater musi ich uratować przed śmiercią. Taka mała ciekawostka Smile

I jeszcze jedno. Twórcy drugiej części "TAJEMNICY IZBY" przyznali oficjalnie, że Timmy i Jenny, kiedy dorośli, pobrali się, a po latach to im Justin przekazał dowodzenie na Doliną Cierni. Jedyną zagadką, której nie zdołałem wyjaśnić, to czy Timmy i Jenny mieli spowolniony proces starzenia się. Jak wiemy z jedynki, wszystkie gryzonie poddane zastrzykom w IZBIE miały zwolniony proces starzenia się. To tłumaczy, dlaczego pani Brisby się zestarzała i posiwiała, a Justin, przywódca szczurów z Doliny Cierni i jej sympatia w pierwszym filmie, wciąż pozostał młody. Paradoksalnie, dwójka nie jest zatem tak odległa od jedynki, jak to wmawiają nam krytycy. Twórcy bajki zwrócili uwagę nawet na taki szczegół. Ale nie wiemy, czy dzieci Jonathana Brisby, który też miał spowolniony proces starzenia, odziedziczyły ten gen po nim w sposób biologiczny. Jest teoria, że tak, co znaczy, że Timmy sobie długo pożyje, znacznie dłużej niż wiele myszy. Jenny w takiej sytuacji też powinna mieć proces spowolnionego starzenia, bo jej rodziców poddano badaniom IZBY, czyli robiono im zastrzyki i poddawano elektrowstrząsom. A jak wiemy, zastrzyki spowalniały proces starzenia. Pytanie tylko, czy Jenny też była poddawana tym badaniom, jak podrosła, czy nie. Jeżeli była poddana badaniom, tym bardziej miała gen powolnego starzenia. Jeżeli nie, to i tak mogła mieć ten gen odziedziczony po rodzicach w genach. Dodatkowo, zastrzyki dodawały myszom i szczurom zdolność czytania. Jenny umie czytać. Pytanie, czy umie, bo rodzice, poddani badaniom i umiejący czytać, nauczyli ją tej sztuki, czy zdobyła ją sama jako efekt badań? Tego nie wiemy. Stawiam jednak, że Jenny badaniom nie była poddana, bo była na to za młoda, a zdolność czytania zdobyła, bo rodzice ją nauczyli. Timmy i jego rodzeństwo też umieli czytać, bo nauczył ich ojciec. Chociaż chyba nauczył tylko dwoje starszego rodzeństwa, bo młodsze dzieci już ojca nie pamiętały, bo zginął i nauczył się od starszego rodzeństwa. Tak czy inaczej, to jest jedyna teoria nie wyjaśniona na oficjalnych stronach. Czy Timmy i Jenny mieli spowolniony proces starzenia czy nie? Czy odziedziczyli go genetycznie po swoich ojcach, poddawanych badaniom w IZBIE, które to badania przynosiły jako efekt m.in. zdolność czytania i właśnie powolne starzenie? Ja stawiam, że tak. Ale za to potwierdzone jest, że się po latach pobrali i przejęli rządy w Dolinie Cierni po ustąpieniu starego już Justina Smile

ZORINA13

Jaka dogłębna analiza.

Kronikarz56 · Wysłany: Śro 18:37, 22 Mar 2023 Temat postu:

Ludwik i Elodie - para zakochanych z serialu animowanego "SISSI: MAŁA KSIĘŻNICZKA" (w innym tłumaczeniu "SISSI: MŁODA CESARZOWA"). Książę bawarski i księżniczka francuska, osoby niezwykle do siebie podobne pod wieloma względami. Oboje zauroczyli się w osobach nieodwzajemniających ich uczucia i nawet o nim nie wiedząc, oboje są wrażliwi, czuli i romantyczni, a ponadto waleczni i wierni w przyjaźni. Dowód na to, że podobieństwa się przyciągają, a prawdziwa miłość to nie zawsze ta pierwsza.

On to Ludwik von Wittelsbach, syn króla Bawarii i kuzyn Sissi, młody i postępowy człowiek po szkołach, mający tak około trzydzieści lat. Jest serdecznym przyjacielem Sissi i Franciszka, z którymi jest skuzynowany. Szlachetny i odważny człowiek, potrafi dobrze władać bronią, a także walczyć wręcz. Przyjaźnił się z antykwariuszem, a gdy jego córka informuje go o porwaniu ojca, robi wszystko, aby go uwolnić, co mu się ostatecznie udaje. Gdy Sissi wtajemnicza go w sprawy magicznej bransoletki, a on odkrywa, że przedmiot ów chce zdobyć arcyksiężna Zofia, która z tego samego powodu porwała wcześniej antykwariusza, robi wszystko, aby ocalić kuzynkę. Pomaga jej w trudnych sytuacjach niczym kochający starszy brat, a choć początkowo jest zakochany w Sissi, ukrywa to przed nią i innymi, bo nie chce rozbijać jej związku. Wrażliwy i romantyczny młodzieniec, introwertyk, nie cierpi życia na dworze cesarskim i panujących na nim zasadach. Kocha przyrodę i zwierzęta, nie lubi polowań, a szczególnie stosowania wnyków, dlatego przekonuje ojca, aby ten zakazał ich używania na terenie Bawarii. Podczas pobytu w Wiedniu poznaje Elodie, która jest gościem cesarza Austrii Franciszka Józefa I. Dziewczyna robi na nim ogromne wrażenie, a kiedy dowiaduje się od jej przyjaciółki i damy do towarzystwa Blanche, że Elodie jest załamana z powodu nieodwzajemnionej miłości do Franciszka Józefa, książę bawarski odwiedza ją i zaprasza na wspólnie zwiedzanie Wiednia. Podczas niego oboje odkrywają, jak bardzo są do siebie podobni i jak dobrze się rozumieją, a Ludwik zaczyna coś czuć do Elodie, a ona do niego. Oboje stają się sobie bliscy, a Ludwik daje księżniczce w prezencie książkę z francuską poezją, a przed jej wyjazdem oboje tańczą na balu zaręczynowym Franciszka i Sissi, podczas którego oboje obiecują, że ich znajomość przetrwa i będą się spotykać. Nieco później Ludwik pomaga Sissi w trudnych sytuacjach i kolejnych intrygach Zofii, a potem odwiedza we Francji Elodie, gdzie oboje rozwijają swoje uczucie i choć Ludwik nadal ma pewne wątpliwości, co do tego, co czuje do kogo, ostatecznie nie rozbija związku Sissi i oddaje serce Elodie. Cudownie spędzony czas we Francji przerywa wieść o nowych problemach Sissi. Żegna ukochaną i wyjeżdża do Austrii, pomagając kuzynce w walce z intrygantami. Potem stopniowo w serialu jego postać zanika, ale kilka scen wskazuje na to, że on i Elodie, która przybyła do Austrii już na stałe, zostali oficjalnie parą.

Ona to Elodie, księżniczka francuska, młoda i piękna, siostrzenica cesarza Francji, Napoleona III. Jest dziewczyną niezwykle sympatyczną, wrażliwą i dobrą, ale też i zadziorną, umiejącą walczyć o swoje i nie dającą sobie w kaszę dmuchać. Uwielbiała się modnie ubierać i dbać o swoją urodę poprzez częste kąpiele, czesanie i stosowanie maseczki z oślego mleka. Była bardzo lubiana przez arcyksiężną Zofię, która widziała w niej lepszą kandydatkę na synową niż Sissi. Elodie przybyła do Austrii z misją dyplomatyczną. Zostaje tam porwana przez bandytów wraz z Blanche, swoją wierną przyjaciółką i damą do towarzystwa, ale nawet w niewoli zachowuje odwagę i hart ducha. Gdy Franciszka Józef i Karol Ludwik odbijają ją i Blanche z rąk bandytów, Elodie ratuje pierwszego z nich, ogłuszając patelnią jednego z bandytów. Po akcji ratunkowej zakochuje się w Franciszku i jest nim zachwycona. Ponieważ jest romantyczką, jest przekonana, że to miłość odwzajemniona i na całe życie. Przeżywa zatem szok, gdy odkrywa prawdę i załamana zamyka się w pokoju i nie chce wychodzić. Mimo to, ulega namowom Ludwika, którego w międzyczasie poznała w pałacu cesarskim i idzie z nim na spacer po Wiedniu. Jest początkowo zła, kiedy Ludwik w jej obecności chwali Sissi, ale szybko mu wybacza, kiedy zmienia temat. Oboje szybko odnajdują wspólny język i odkrywają, że są do siebie niesamowicie podobni. Elodie odkrywa wówczas, że zaczyna coś czuć do Ludwika. Zachwycona nim, całuje go w policzek na koniec spaceru, a potem spędza z nim często czas. Gdy na dwór przybywa Sissi, Elodie zaprzyjaźnia się z nią i stara się jej umilić czas m.in. proponując jej zabiegi upiększające, które sama stosowała. Jest jej też bardzo żal, kiedy odkrywa, że damy dworu wyśmiewają Sissi jako prostaczkę i próbuje pocieszyć ją. Gdy Ludwik daje jej w prezencie książkę z francuską poezją, zachwycona Elodie całuje go ponownie w policzek i idzie z nim na przejażdżkę łódką. Przed powrotem do Francji, spotyka się z Ludwikiem i pyta, co będzie z ich przyjaźnią, bo ona chce ją kontynuować. Ludwik zapewnia ją, że ona przetrwa i całuje ją. Podczas balu zaręczynowego Sissi i Franciszka, Ludwik i Elodie tańczą razem, utwierdzając się w swoim uczuciu. Po powrocie do Paryża, księżniczka nie mogła zapomnieć o ukochanym. Ucieszyła się zatem, kiedy ten przybył ją odwiedzić i oboje spędzili razem cudowne chwile, jednak przerwane one zostały przez powrót Ludwika do Austrii, gdzie musiał ponownie pomagać Sissi w dalszej walce z intrygantami. Elodie po jakimś czasie też powraca do Wiednia, gdzie zostaje już na stałe na dworze cesarskim jako jedna z przyjaciółek Sissi. Potem znika na stałe z serialu, ale z tego, co pokazano można łatwo wnioskować, że Elodie i Ludwik zostali oficjalnie parą i byli szczęśliwi.

Warto zauważyć, że w ostatnim odcinku I sezonu, kiedy Sissi ma sen, w którym widzi wszystko tak, jakby nigdy nie znalazła magicznej bransoletki, pokazano, iż w tej alternatywnej wersji wydarzeń Ludwik na zawsze pozostał sam, a Elodie zaręczyła się z Ludwikiem Wilhelmem, bratem Sissi, który w tej wersji historii ocalił ją z rąk bandytów zamiast Franciszka, którego księżniczka w takiej sytuacji nawet nie poznaje. Dodatkową ciekawostką jest to, że w polskim dubbingu zmieniono z jakiegoś powodu imię Elodie na Alodia.

Para Ludwik i Elodie pojawia się także w powieści Jana Kronikarza "SISSI - DROGA DO MIŁOŚCI", gdzie jednak ich wątek jest znacznie bardziej rozwinięty, a same postacie do samego końca towarzyszą Sissi i Franciszkowi w walce z intrygantami, sami przy okazji rozwijając swoje uczucie, które owocuje piękną i dojrzałą miłością.

ZORINA13 · Wysłany: Nie 9:11, 26 Mar 2023 Temat postu: Animowane pary

Bardziej polubiłam ich w fanfiku. W serialu było ich za mało by można było o nich dużo powiedzieć, zwłaszcza Eloidi pojawia się i znika.

Kronikarz56

Królewicz Stefan i królewna Lena - para z filmu animowanego "MAŁA SYRENKA" z wytwórni Golden Films. Para zakochanych, podobnych do siebie romantyków, którzy pokochali się i mimo pewnych przeciwności ze strony losu ostatecznie stworzyli szczęśliwy związek.

On to syn króla i królowej fikcyjnego królestwa, w którym mieszka i wiedzie spokojne życie. Marzy o wielkich przygodach i prawdziwej miłości. Z natury jest romantykiem, a także szlachetnym człowiekiem. Ma wiernego sługę, Cosgrove'a, którego traktuje bardziej jak przyjaciela niż służącego. Bardziej ceni sobie ludzkie życie niż wszystkie bogactwa świata. Podczas swoich urodzin przypadkiem widzi przez iluminator w oknie swojej kajuty na królewskim statku Lenę, ale wydaje mu się, że coś mu się przywidziało. Kiedy dochodzi do sztormu i statek idzie na dno, Lena go ratuje, ale on tego nie wie. Jest na wpół przytomny, widzi jak przez mgłę jej twarz, gdy syrenka doholowuje go do brzegu, potem zaś poznaje królewnę Annę, która wraz z koleżankami ze szkoły zabierają go do zakonnic, aby te go opatrzyły. Stefan od tego czasu myśli, że to Annie zawdzięcza życie. Nie wie jednak, kim ona jest. Nie może też zapomnieć tajemniczej twarzy, którą widział jak przez mgłę. Gdy przypadkiem znajduje zamienioną już w człowieka Lenę, bierze ją pod opiekę. Choć nie umie ona mówić, Stefan z miejsca zaczyna ją lubić, a im więcej czasu z nią spędza, zaczyna do niej czuć coś więcej, co niepokoi jego rodziców, chcących ożenić go z kimś królewskiego rodu. Gdy wybierają mu za żonę królewnę Annę, Stefan zgadza się z nią spotkać, jednak oznajmia Lenie, że poślubi tylko ją, bo to ją kocha. Jednak ku jego zdumieniu okazuje się, że Anna jest tą, która mu pomogła i opatrzyła jego rany. Czując poczucie obowiązku wobec niej z tego powodu zgadza się ożenić z nią, choć kocha Lenę, a i Anna kocha innego, swego przyjaciela z dzieciństwa Maxwella. Stefan jest gotów ją mimo to poślubić dla dobra ich krajów. Kiedy jednak płyną do jego ojczyzny, dochodzi do sztormu, podczas którego Maxwell ratuje Annę i zyskuje wdzięczność jej ojca. Stefan wykorzystuje to, aby przekonać ojca królewny do zgody na ślub zakochanych, a sam oświadcza się Lenie, która w międzyczasie wyjawia mu, kim jest. Oświadcza też publicznie, że jego ojciec nie planuje wojny z krajem Anny i jej ojca, a sojusz ich kraje mogą zawiązać bez ślubu Stefana i Anny. Wszystko dobrze się kończy, Anna wychodzi za Maxwella, a Stefan żeni się z Leną.

Ona to syrenka, najmłodsza córka króla mórz Trytona. Mieszka w podmorskim królestwie wraz z ojcem i siostrami. Jest urocza, ciekawska świata i bardzo sympatyczna. Bywa lekkomyślna, ale ma dobre serce. Szczególna więź łączy ją ze starszą siostrą Triss. Wielka przyjaźń zaś łączyła ją z delfinem Vinckiem. Pewnego dnia znajduje posąg królewicza Stefana i zachwycona jego urodą, bardzo chce go poznać na żywo. Na wskutek intrygi wiedźmy morskiej Kassandry, która nie znosiła jej ojca i chciała mu dokuczyć, wpada w wir morski, który wyrzuca ją na powierzchnię morza akurat wtedy, gdy przepływa w pobliżu statek Stefana. Lena poznaje pierwowzór swego posągu i zakochuje się w nim. Gdy zaś statek idzie w wyniku sztormu na dno, Lena pomaga żeglarzom dopłynąć do brzegu i ratuje przed utonięciem Stefana, oczywiście cały czas pozostając niewidoczną dla nich z powodu gęstej mgły. Gdy udaje się jej doholować ukochanego do brzegu, tam znajduje go królewna Anna, chodząca na tej wyspie do szkoły. Lena całuje jeszcze Stefana na pożegnanie i ucieka, nim Anna przybywa na plażę. Nie może jednak zapomnieć o ukochanym. Z Vinckiem znajduje wyspę, ale tam Stefana już nie ma. Z pomocą Triss znajduje jego ojczyznę i słyszy rozmowę Stefana i jego sługi, z której wynika, że książę ją widział jak przez mgłę i nie może o niej zapomnieć. Zachwycona czuje, że ta miłość ma sens i chce o nią walczyć. Odnajduje wiedźmę morską Kassandrę i oddaje jej swój głos w zamian za zamianę w człowieka. Z pomocą sympatycznych ptaszków zostaje odnaleziona na plaży przez Stefana, który bierze ją pod opiekę. Lena zamieszkuje w pałacu ukochanego i spędza z nim dużo czasu, zdobywając stopniowo jego serce. Szczęśliwa, że jej miłość została odwzajemniona Lena sądzi, że już nic im nie przeszkodzi, ale rodzice Stefana, nie znając pochodzenia ukochanej syna, chcą go ożenić z córką króla sąsiedniego królestwa. Stefan jednak zapowiada jej, że to ją kocha i ją poślubi. Niestety, okazuje się, że to Anna jest królewną, która pomogła mu, gdy trafił do brzegu wyspy, na której się uczyła. Myśląc, że to Annie zawdzięcza swoje życie, kierowany honorem i obowiązkiem wobec ojczyzny Stefan zgadza się z nią ożenić, licząc po cichu na to, że jakoś się od tego wymiga. Lena jest załamana i sądzi, że to już koniec. Pamięta o tym, co powiedziała jej wiedźma morska: jeśli Stefan poślubi inną, ona zamieni się w morską pianę. Vinck, dowiedziawszy się o tym, informuje o wszystkim Trytona, ten zaś wywołuje sztorm, chcąc zabić Stefana i nie dopuścić do zgubienia Leny. Podczas sztormu Annę ratuje jej ukochany Maxwell i dzięki temu zyskuje on wdzięczność jej ojca. Stefan zaś namawia go na zgodę na ślub zakochanych, zapewniając, że jego kraj nie planuje wojny z krajem Anny, a sojusz można bez ślubów zawrzeć. Ptaszki, przyjaciele Leny, widząc to, informują o wszystkim Trytona, który przerywa sztorm. Lena zaś wpada w ramiona ukochanego i pokazuje mu swego ojca, wyjawiając w ten sposób, kim tak naprawdę jest. Wkrótce potem oboje zakochani pobierają się. Nie wiadomo, czy Lena odzyskała potem swój głos, ale wiadomo, że była szczęśliwa u boku ukochanego.

ZORINA13

Ciekawa wersja, mamy tu aż dwie zakochane pary.