Forum serialu Zorro

ZORINA13

Dorastać z Małym Księciem

To mądra i głęboka książka, pełna symboli. Czy można piękniej opowiedzieć o dojrzewaniu do miłości, ale i stawaniu się tą jedną jedyną spośród wielu, niż Exupéry w Małym Księciu? I trafniej ująć, że miłość to także zobowiązanie? Wraca się więc do swojej Róży… nawet z dalekiej międzygwiezdnej wyprawy. Po zwiedzeniu planet Króla, Pijaka, Próżnego, Bankiera i innych charakterystycznych postaci, symbolizujących nasze słabości, przywary i wady.

To także rozprawka filozoficzna o relacjach. Lis tłumaczy chłopcu, czym jest budowanie więzów, wzajemne oswajanie się, radość bycia razem (ale i ból rozstania); zdradza, że „Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”. Równie piękna jest przyjaźń Małego Księcia z pilotem (przypomnijmy, że Autor był lotnikiem i miał wypadek na Saharze…).

Napisana w latach II wojny światowej, dedykowana przyjacielowi Exupéry’ego, „gdy był małym chłopcem”, książka jest pochwałą wrażliwości i wyobraźni dziecka (ech, te węże trawiące słonia, zamknięte i otwarte, rysowane w dzieciństwie). Z tą książką, ale też do niej dorasta się powoli – jak do przyjaźni, miłości, myślenia o sensie i smaku życia.
Dorota Koman

Kronikarz56

Wiesz, nie jestem za bardzo pewien, dlaczego, ale za każdym razem, gdy czytam tę książkę lub słucham słuchowiska na jego podstawie, po prostu strasznie chce mi się płakać. A już zwłaszcza wtedy, gdy nadchodzi to nieuniknione. Wtedy mam ochotę wejść do tej opowieści, błagać Małego Księcia, aby został, aby nie opuszczał nas, aby nie dawał się ukąsić Wężowi. Masz coś podobnego?

Pamiętam, jak będąc w gimnazjum w bibliotece były gazetki z pracami różnych uczniów. Jedna z nich była o Małym Księciu, jak chodzi on po współczesnym mieście, spotyka najpierw jakiś współczesnych meneli, którzy proponują mu "szluga" i chuchają mu dymem papierosa w twarz, potem parę staruszków, którzy chyba chcą coś kupić komuś w prezencie, Mały Książę im doradza i oni mu dziękują za pomoc, a on stwierdza, że ludzie są bardzo dziwni i bardzo różni. Wzruszyła mnie ta opowieść, choć nie umiem powiedzieć, dlaczego. Może ta niewinność Małego Księcia tak bardzo porusza, co o tym myślisz? Sam też napisałem opowiadanie o Małym Księciu jako moją pracę domową. Moja polonistka specjalnie mi takie dawała, żebym się rozwijał jako pisarz Smile

ZORINA13

Przygody Małego Księcia / Mały Książę – japoński serial anime z 1978 roku. Nawiązuje do utworu o tym samym tytule Antoine de Saint-Exupéryego.

Kronikarz56

Uwielbiam ten serial animowany. Jest po prostu uroczy, pełen magii. Mały Książę w paru odcinkach wspomina, jak zaczynał swoje podróże po Ziemi, a w innych odwiedza Ziemię, łapiąc kometę w siatkę na motyle i w ten sam sposób wraca na swoją asteroidę. I na Ziemi zawsze przeżywa jakieś przygody, zawsze kogoś poznaje i temu komuś pomaga. Przyjemna, lekka i sympatyczna bajka, przy której człowiek nie wstydzi się, że ma w sobie wewnętrzne dziecko.

ZORINA13

Książka "Mały Książe" została napisana dla małych dzieci, dlatego wszystkie znajdujące się w niej symbole są łatwe do zrozumienia. Mimo że niektóre z nich mogą być odczytane na wiele sposobów, to są one interesujące i zrozumiałe dla większości czytelników. Z przedstawionych poniżej przykładów widać, że liczne podróże Małego Księcia po świecie są napisane tak, aby nam pouczyć i stanowią jakby przypowieści.
Bankier przypomina współczesnego człowieka, który zamiast zatrzymać się i pomyśleć o innych, ciągle tylko goni za pieniędzmi. Zamiast rozejrzeć się wokół i pomóc innym ludziom, Bankier cały czas liczy gwiazdy, które w dodatku nie należą do niego. To symbol człowieka naszych czasów, który wszystko tylko liczy, dodaje i sumuje i zastanawia się, jakie z tego będzie miał korzyści i zyski.
Król to postać, która bardzo chce mieć władzę, ale nie ma poddanych, którymi mógłby rządzić. Bo niestety tak to już jest na tym świecie, że rządzonych musi być dużo więcej niż rządzących. Jednak Król nadaje się do władania ludźmi, bo wie, kiedy trzeba ustąpić i umie pójść na kompromis. Dowodzi tego jego spotkanie z Małym Księciem, kiedy Mały Książę chce usiąść, a Król rozkazuje mu usiąść. Król to kolejna postać, która nadaje się na symbol naszych czasów tak jak Bankier.

Niezwykle ciekawa jest też postać Pijaka. Pijak wstydzi się tego, że pije a pije, żeby zapomnieć o wstydzie. W ten sposób dostajemy błędne koło. To słaby, który nie potrafi wziąć się w garść i przestać pić. Woli się upijać niż popracować nad swoim charakterem i przestać uciekać w świat alkoholowego zamroczenia. Mały Książę nie może zrozumieć, dlaczego Pijak nie zmierzy się wreszcie ze swoimi urojonymi problemami.
Żmija to bardzo interesujący symbol. To magiczne i tajemnicze stworzenie. Może oznaczać wiele rzeczy na przykład: los, ludzkie przeznaczenie, kuszenie człowieka, nieznaną przyszłość. Bardzo często spotyka się ją w literaturze i mitologii wielu kultur.

Kronikarz56

Jeśli chodzi o postacie z "MAŁEGO KSIĘCIA", to nie zapomnijmy o innych ciekawych osobach. Mamy przecież Geografa, który jest posiadaczem ogromnej wiedzy o opisywanych przez siebie krajach i planetach, ale... nigdy nie podróżował osobiście, polega jedynie na wiedzy innych istot, które go odwiedzają w jego samotni. Nie ma zatem pewności, że opowiadają mu oni prawdę, ale mimo wszystko ostatecznie zawsze im wierzy i uważa, że naukowcy nie są od podróży, bo od tego są.... podróżnicy. On jest od zbierania ich wiedzy. Święcie wierzy w to, co mu opowiadają i co zapisał w swoich księgach. Ślepa wiara w to, co jest w księgach to jego cecha główna.

Próżny... No, chyba tego pana nie muszę przedstawiać. W innym tłumaczeniu Pyszałek. Postać niezwykle próżna i święcie przekonana o tym, że jest najlepszy we wszystkim i uwielbia poklaski i wręcz sam ich żąda od Małego Księcia, gdy ten z nim rozmawia. Nie przyjmuje logicznych argumentów, skupiony jest jedynie na sobie i żyje w przekonaniu, że jest naj z naj.

Latarnik to ciekawa postać. Jedyna osoba, o której Mały Książę wspomina, że chętnie by się z nim zaprzyjaźnił. Zapala i gasi co chwila latarnię, bo taki ma rozkaz - gasić latarnię, gdy słońce wschodzi i zapalać, gdy ono zachodzi, a że na jego asteroidzie co chwila wschodzi i zachodzi słońce. Latarnik to dobry człowiek, odpowiedzialny i traktujący poważnie swoje obowiązki. Chyba jednak niezbyt inteligentny, skoro nie orientuje się, że jego praca jest pozbawiona sensu, skoro co chwila słońce tu wschodzi i zachodzi.

ZORINA13

Dużo ciekawych typów ludzkich.

Kronikarz56

Nie inaczej. Dużo ciekawych typów. Jeszcze warto wspomnieć o facecie, którego Mały Książę poznaje na Ziemi. Jakiś facet sprzedający na stacji kolejowej pigułki zaspokajające pragnienie, aby ludzie, którzy się wszędzie spieszą, mogli łatwiej zyskać na czasie. Bardzo ciekawy typek.

ZORINA13

Bo tak wygląda współczesny świat ciągle gdzieś się spieszymy i chcemy cudownej pigułki, by być zawsze szczęśliwym. Nikt nam jednak nie mówi, że szczęście dlatego jest taką wielką wartością, że pojawia się rzadko i trzeba na nie zapracować.

Kronikarz56

"MAŁY KSIĄŻĘ" w wersji anime. Spodobał Ci się ten serial? Bo mnie bardzo. Szkoda, że po polsku jedynie pierwsza połowa serialu jest dostępna.

ZORINA13

Ładna bajka, sporo tam było nawiązań do innych książek.

Kronikarz56

Nie inaczej. Sama znalazłaś np. nawiązanie do Heidi. Szczególnie zabawne było to, jak dziewczynka, którą do Heidi porównałaś, była wyraźnie zauroczona Małym Księciem i zazdrosna była, że ten chce powracać do swojej Róży Very Happy

ZORINA13

Nie wiem, czy nie pasowała do niego bardziej niż kapryśna Różyczka.

Kronikarz56

He he he. Moim zdaniem o wiele bardziej ona do niego pasowała i wielka szkoda, że Mały Książę jednak nie chciał z nią zostać na jej planecie. Chociaż... gdyby został, to jednak nie byłby sobą, nie byłby Małym Księciem Very Happy

ZORINA13

Mały Książę o tym, by nie zatracać wrażliwości
Dla dziecka będzie opowieścią o przygodach małego chłopca podróżującego po planetach. Gimnazjalista może zauważyć, że dystans pozwala bohaterowi poznać istotę miłości i przyjaźni, licealista dostrzeże, że oprócz tego złotowłosy malec stopniowo dojrzewa, poznając błędy dorosłych i własne. Dorosły człowiek być może przypomni sobie, że kiedyś również był jak On – nieskażony pokusami nowoczesnego świata, że miał dziecięcą duszę, którą dziś zagłusza natłok obowiązków.